maar scherp draaiende dj die langzaam maar zeker bezit neemt van lijf en leden,
met een even relaxte als bedwelmende set waarin jazz de toon zet, maar die
organisch uitwaaiert langs house, dub, soul en disco. Zodat toch snel de damp
van de dansvloer slaat, onder de goedkeurende glimlach van de slimme selector.
Mede met dank aan haar werk bij het legendarische Clone Records, platenzaak en
platenlabel ineen, dat Charmaine een haast onuitputtelijke muzikale bagage
oplevert. Win-win.
Boogiehousejazzfusionelectrodance.
Synthdubdiscoafrorockfolkfunk. Ja, dat soort combinaties ontstaat nou eenmaal
als je als allesetende vinyldealer de hele dag je eigen stash op de draaitafels
legt. Als Marijn aan de Stegge in zijn dj-alter ego Mario Marini kruipt, kun
jij daar ook van meegenieten en omdat dat net zulke exotische als
onweerstaanbare groovemixen oplevert, doet hij dat op steeds meer plekken. In
zijn eigen Nijmegen, in plantenkassen – waarom niet – en door heel Europa, en
nu gelukkig ook op de vruchtbare DTRH-boogiegrond.
Je kent Elias Mazian van zijn kronkelende housesets
waarmee hij als dj in Trouw en De School furore maakte, of van zijn eigen
melancholische synthpop waarin hij zich ontpopt als volwaardig
singer/songwriter/producer. Maar of hij nou zelf een song maakt of als
dansvloerinstructeur achter de draaitafels staat, Mazian brengt je onder
hypnose met zijn immersieve sound. House, hiphop, techno, acid; reken vooral op
niet op één genre, maar wel op een onvoorspelbare cocktail die lichaam en geest
verruimt.
Zin in een ouderwets lekker potje jacken? Dan zit je bij
de Parijse, maar al twee decennia in Amsterdam vertoevende Kléo helemaal goed.
De analoge dj, in haar paspoort Clélia Zida geheten, draait niet alleen louter
vinyl, maar weet ook feilloos de swingendste weg in het drukke houseverkeer van
de jaren 80 en 90. Haar soepele sets zitten tjokvol groovy discovibes, booming
basslines en soulvolle melodieën, op de dwingende maat van onverstoorbare
drummachines – daar waar boogie en Chicagohouse arm in arm gaan. Dans,
Kléopatra, dans!
Als een van de oorspronkelijke hosts en programmeurs van
de wereldberoemde Boiler Room-franchise is Bradley Zero sowieso al een naam
voor in de geschiedenisboekjes. Maar meer nog is de in Leeds geboren Londenaar
de ster van zijn eigen muziekimperium: de radioshow Rhythm Section, de gelijknamige
clubnacht en het invloedrijke Rhythm Section International-platenlabel. Dan
verwacht je wel wat van zijn set in REX en dat krijg je dan ook: een
loeispannende mash-up van house, techno, disco, soul en funk, waarbij de man
zelf geen seconde stilstaat.
Een voorliefde voor de pioniers van de techno en house:
check. Het vermogen om die nostalgie naar een moderne sound te vertalen: check.
Een agenda vol optredens over de hele wereld om die voorliefde via de
draaitafels te delen: check. Een actieve rol als spin in het danceweb om zo
veel mogelijk collega-talenten te helpen en promoten: check. Moxie en Shanti
Celeste hebben bijzonder veel gemeen, dus is het niet heel gek dat hun paden
kruisten, leidend tot deze ultieme B2B met dubbele technokracht.
Van oplichterij is geen sprake bij dit Amsterdamse
dj/producersduo, of het moet zijn dat Dam Swindle voorheen door het leven ging
als Detroit Swindle. Iets met verkeerde verwachtingen misschien, want de
corebusiness van dit tweetal is geen techno maar house, vooral van het diepe
soort. Al kan er in hun set best een verdwaald stukje soulvolle techno
voorkomen, zoals je er ook sporen van jazz, downtempo en disco in kunt
aantreffen. Want als Dam Swindle iets niet is, dan is het wel eenkennig.
Is er nog plek voor traditionele muziekgenres in Londen? Jazeker, al geven de drie boezemvrienden van Palace daar wel een eigentijdse draai aan. De klassieke rockopstelling van drums, gitaar en bas laat hun bluesy popsongs opstijgen als vederlichte miniatuurtjes, gedragen door een zomerse bries en de veelzijdige (kop)stem van Leo Wyndham. Soms neemt de band een folky indie-afslag, en op nieuwste plaat 'Shoals' zijn subtiele raakvlakken met alt-J waarneembaar. Palace zorgt voor het lieflijke geluid dat menig muzikale vogelaar nog niet gespot heeft.
Met het theatrale debuutalbum ‘When I Have Fears’ drukte The Murder Capital in 2019 een ferme punt als new kid in postpunktown. Theatraal klinken de mannen uit Dublin op de afgelopen januari verschenen opvolger ‘Gigi’s Recovery’ nog steeds, maar ook veelzijdiger en, jawel, beter. Iets dat de band onder aanvoering van zanger James McGovern zelf ook weet, getuige recente optredens die druipen van het zelfvertrouwen. Terecht, menigeen die uit de voetsporen van Joy Division probeert te stappen zou een moord doen voor zo’n eigen prachtsmoel.
De boel de boel, de bloemetjes buiten en een set vol hyperdansbare electropop. Dat is in een notendop waarop je wordt getrakteerd door de Australische awardwinnaars Confidence Man. Het indiecollectief onder leiding van feestcommissieleden Janet Planet en Sugar Bones beukt je uit je zitzak of tussen de grassprieten vandaan en laat je niet meer los. Uit de maat, in de maat, kijk maar hoe: met titels als 'Holiday' en 'Push It Up' is album 'TILT' een aanrader, een dolblije flipperkast met onbeperkt vrij spelen.
Het is haast onwerkelijk hoe ontzettend veel er gebeurt in de muziek van dit Nederlandse producerduo met liveband. Synths, beats en verknipte vocalen; sensationeel goed.
Deze New Yorkse rapper en zanger klom van straatjochie op tot hiphopicoon in het spoor van Nas en Biggie voor hem. En op Down The Rabbit Hole heeft-ie zijn eerste plaat sinds vijf jaar mee.
Ready Teddy? De traditionele doordansnacht Teddy Takeover in Teddy Widder is legendarisch om zijn altijd shithete mix van (future) festivalclassics, dikke house- en clubhits en de nieuwste tunes van DTRH-acts. Go!
Opgegroeid met de Kaapverdische en Surinaamse muziek van haar ouders en haar eigen liefde voor soul, R&B, hiphop, latin, afro en klassiek (dankzij de pianolessen die ze van kinds af volgde), kan Antunes als producer vele kanten op. Maar achter de decks volgt de Amsterdamse een strikt Zuid-Afrikaanse koers, vooral hevig bevangen door amapiano, die retehete, hypnotiserende housevariant die sinds vorige zomer ook westerse dansvloeren bedwelmt. Tussen de kenmerkende logdrums, pianosamples, ophitsende kreten en eindeloze ritselpercussie voelt Antunes zich als een vis in het water.
Je kunt een dj wel uit Londen halen, maar hoe haal je Londen uit een dj? Hoewel SAIDAH tegenwoordig Amsterdam haar thuis noemt, ziet ze het als haar opdracht om de garage uit haar moederland aan een nieuw publiek te presenteren. Ze mixt heerlijke hoekige nineties-classics met het beste uit de hedendaagse underground, grossiert in hemelse R&B-vocalen en heeft een voorliefde voor de smakelijkste grooves die je die weekend gaat horen. It’s a London thing? Nee, nee, nee. Het is een Beuningen-ding!
Alsof je op het heetst van de dag in een perfect rijpe perzik hapt; die sensatie voel je bij de sets van OISHĪ. Het vocht stroomt langs je kin, je tong zwelt op van de zoete smaak, er gaat een siddering door je lijf. Vrij vertaald voor de fruithaters onder ons: stijlicoon en rising star OISHĪ draait precies die house- en afrotunes waarvan je hoopte dat ze bestonden, maar die je nooit kon vinden. Melodieus, warm en opzwepend, vol uitstapjes die dan weer zwoel, dan weer excentriek zijn. Juicy!
Jawel, JAEL schrijf je in hoofdletters. JAEL is tenslotte geen muizig muurbloempje, maar een dj van stavast die haarzwaaiend regeert over decks en dansvloer. Bovendien is de Molukse Hagenaar ook producer, zanger en multimuzikant, elementen die allemaal geïntegreerd zijn in zijn muziek, zoals op zijn debuutalbum ‘Half As Much’ (2021), een wonderwereld van sexy funk en soulvolle R&B. Maar spannender nog is zijn dj-set, die van daaruit via bass en futurebeats naar amapiano en beyond voert. Compleet met fanatiek potje luchtdrummen, een attractie op zich.
De flamboyante dj ARAKAZA is een avonturier. Fysiek, als Burundees die zich in Amsterdam vestigde en regelmatig uitwaaiert naar elders, inclusief zijn moederland. Maar ook muzikaal, waarbij hij zijn Oost-Afrikaanse roots koppelt aan industriële beats (van strenge techno tot Franse gabber, van harde electro tot drum & bass) in opzwepende sets die sidderen van knetterende energie en puur genot. Sets ook onder invloed van de ballroomscene, waarin ARAKAZA een graag geziene gast is. Het eindresultaat is altijd onnavolgbaar anders, perfect voor de all-inclusive dansvloer van The Bizarre.
Binnen de bubbling-scene was De Schuurman jarenlang een vaste waarde, tot de aandacht voor het genre rond 2015 verslapte. Hij bleef muziek maken, maar had zich erbij neergelegd dat de gloriedagen voorbij waren. En toen stuitte het toonaangevende Oegandese label Nyege Nyege op een dj-set van de Hagenees. Die brachten ze uit en boem! Bubbling gaat de wereld over, met onze eigen Schuurman als boegbeeld. En terecht. Met zijn sicke mixskills brengt hij next-level energie. Dit wordt uitbundig, knotsgek en explosief. In de zesde versnelling, uiteraard.
Als je Rachel Green kwijt bent, moet je haar zoeken aan de linkerkant van het spectrum – om daar vervolgens ook jezelf kwijt te raken. De ras-Amsterdamse begint waar anderen stoppen. Maar laat je niet afschrikken: op de een of andere manier krijgt ze het voor elkaar om haar footwork, drum & bass, dubstep en jungle zo in elkaar te mixen dat het geen enkele moeite kost om erin op te gaan. Je voelt je als een kogel in een flipperkast en stiekem is dat wat je altijd al wilde.