Line-up Roadhouse Zwarte Cross 2025

Aussie rockers zijn vaak machtige mafketels, en de Dune Rats zijn daar geen uitzondering op. Bij hun muziek denken we aan Weezer, Nirvana, Fountains of Wayne en dan op z’n Australisch en op z’n meligst. Luister maar eens naar hun kneiter ‘Scott Green’, dat kraakt er wel in! Ze hebben sinds 2014 vijf platen uitgebracht en spelen al een jaar of 10 de ganse wereld aan flarden. Ze grossieren in hoekige, lichtgewicht pop-punk voor in de mosh. Hun laatste plaat ‘If It Sucks, Turn It Up’ is daar een schitterend voorbeeld van. Ze begonnen als duo maar zijn inmiddels een trio, bestaande uit Beus op gitaar en leadzang, BC Michael Marks op drums en achtergrondzang en Brett Jansch op de bas. Hun optredens zijn luid en luidruchtig, met songs waarin ze zowat iedereen op de korrel nemen. Deze wilde kearls hebben altijd de bek los en iets te zeggen, op de onvervalste Aussie-manier. Damn, dat past ons aldermirakels! We zijn benieuwd of de Roadhouse nog overeind staat na deze wilde varkens, dat wordt grooven en stoeven met die ratten uit de desert van down under! Hopsa.

https://www.youtube.com/watch?v=kb6mLFTPOYs&ab_channel=DUNERATS

Ze zijn er nog: de hardrockbands met alles wat daar zogenaamd bij past! Schijt aan clichés, niet bezig met originaliteit, ongegeneerd alle sjaaltjes, strakke broekies, ringen en open bloesies uit de garderobe en maar zwiepen met die lange manen en dito borstharen. Stadiontitanen in wording. Denk aan Aerosmith, Led Zeppelin, Van Halen, Guns N’ Roses en The Black Crowes. Vooral Amerikanen komen daar met gemak mee weg, mits de band en haar muziek retegoed is natuurlijk. En euh, dat zit wel snor met deze rockers uit California. Dirty Honey heeft twee studioalbums uit: ‘Dirty Honey’ en ‘Can’t Find The Brakes’ en in februari dit jaar komt er een vette live plaat uit; ‘Mayhem and Revelry Live’ genaamd. De band bestaat sinds 2019 en had ondanks de corona-periode een stormachtige start. Hun eerste single ‘When I’m Gone’ stond namelijk meteen op nummer 1 in de Mainstream Rock Songs airplay-hitlijst van Billboard, waarmee ze de eerste ongetekende band in de geschiedenis waren die deze prestatie leverde. Sindsdien spelen ze zichzelf te pleuris en deden ze o.a. shows met Guns N’ Roses, Kiss, The Black Crowes, The Who en Alter Bridge. Deze band moet je checken, het wordt een wervelende rock ‘n roll show! Kom op dan!

https://www.youtube.com/watch?v=p7XrI8QkV4I&ab_channel=DirtyHoneyVEVO

Zet je schrap voor een sonische stoomwals, want Rudeboy is terug – en hij sleurt DJ DNA mee het strijdveld op! Met de brute energie van Urban Dance Squad in z’n rugzak en een bak herrie waar je u tegen zegt, blazen ze het podium omver. Verwacht een cocktail van funk, hiphop, punk en rock die je nekt doet knikken en je hersenpan laat stuiteren. Ouderwets rauw, knetterend fris en 100% no-nonsense. Dit is geen nostalgietrip – dit is UDS anno nu, met het volume op elf en de vuist in de lucht. Alleen voor de ware liefhebbers.

 

Australië is altijd al een woest vruchtbare rock 'n roll-bakermat geweest, en vooral de laatste jaren komen daar smerig vette bands vandaan. Battlesnake is er eentje van en ook meteen de vreemdste eend in de bijt. Een septet (7 dus) dat sinds 2018 bestaat en uit de diepste kerkers van de onderwereld lijkt te komen. Bizar, kats over de top, shockerend, theatrale teksten, heavy en ruig. Check ‘I am a vomit’ op YouTube, want dan zie je de clip, en tering, wat een coole, dwarse, heftige band! Wauw, deze band komt gewoon bij ons spelen! Hun sound wordt weleens omschreven als dat van een genetisch gemanipuleerd cyborg wonderkind van Queen, King Gizzard en Judas Priest – slik; nou dan weet je het wel! Of juist niet… Hun optredens zijn episch en one-of-a-kind. Naast al dit gedonder heeft deze metal cultband reeds 7 platen uitgebracht, gingen ze een partnership aan met Xbox voor het spel ‘Total War: Warhammer III’ en waren ze de support act van Kiss. Maar laat je niet afleiden door al het spektakel; je zou haast vergeten hoe beregoed hun nummers zijn. Akelig vette band, misschien wel de sensatie van het jaar! Kom kieken.

?si=h__4WIhQQ92LKlWtaJtB9g

Luister met je suffe oren eens naar 'Stick To Your Guns', 'Rip-off', 'Casino' of 'Boiler', dan weet je genoeg! Tering, vette band die BOSKAT uit Antwerpen. Allesbehalve het zoveelste duo met overspannen pedalenbakpowergitaar versus hakkende humanbeatmachine, nee, deze Belgen blinken behoorlijk uit met hun moddervette riffs en originele songs. Scherp, manisch, eigenzinnig en luid als een heiende paal. Punk, hardpop, grunge – we weten niet precies welk label we eraan moeten hangen, en dat is een goed teken. Wat we wel weten is dat hun muziek je recht in je smoel slaat; ze batsen er smerig hard op en zetten het hele spul met gemak op z’n kop. Het wordt een soort of-the-road-show daar in de Roadhouse. De BOSKAT is veel gevaarlijker dan de grote boze wolf. Kiek uut!

?si=huYiv9mSQpuECeho-aeTgA

The Family Battenberg is een zelf-made, vierkoppige garage/psych rockband uit Cardiff, Zuid-Wales. De band leeft zich volledig uit in hun DIY-ethos en speelt hun in 70's rock & roll gedrenkte muziek alsof ze niets anders kunnen en willen. Epische gitaarriffs, stuwende motorik ritmes, percussief en lyrisch. Vorig jaar brachten ze hun debuut EP Anteater! uit en in 2025 razen ze daarmee de wereld over, en dat gaan we meemaken in de Roadhouse! Check hun video’s op YouTube; soms is het lastig uitleggen en voel je het dan pas. Je moet het zien, voelen en horen i.p.v. lezen. Coole band met steengoede hypnotiserende nummers en een berige voodoo sound. Zelf zeggen ze ‘Heyoooo! We're The Family Battenberg from Cardiff, we make garage rock and roll music and we're the biggest band ever!’ Check ze uit, een van de verste bands van het jaar? Misschien wel.

https://www.youtube.com/watch?v=zA-UHH4tfu8&ab_channel=Roccoco

JAAAA! Inmiddels lang en breed uitgegroeid tot een dikke naam en een vaste waarde binnen het landschap der ROCK. Hun laatste plaat verscheen in september 2024 en die staat tjokvol met kneiters; het is een plaat met stadionrock-allure, post-punk, post-grunge, indie en shoegaze. De band is in beweging; dat voel je en dat hoor je. Live spelen ze je finaal van de sokken; geen nieuwerwets gekwispel, geen geflikflooi, wars van popi-jopi praatjes. De band uit Overijssel (sorry drummer Jesper de Jesper) klinkt werelds; ze komen dan ook gerust in Canada, Duitsland, UK, Polen, Duitsland of Servië. Ook maakten ze tijdens een Europese tour deel uit van Wolfmother, dat wisten we, en nee, da’s nie’ niks! Luister ‘Out-and-Outer’ eens lekker hard; het is een diepe, oprechte rockplaat met soul. PACESHIFTERS is een knallende liveband pur sang; hun repertoire wordt telkens rijker en vetter. Zwarte Cross, Roadhouse, voor de betere shit moet je daar zijn, in de pit.

?si=-ZBnXM_eTTauQk0r3PJ5uQ

R.A.T. is niet te vergelijken met de Amerikaanse gladjakkerige glamrockers uit de jaren 80 maar heeft wel AOR (adult oriented rock) en middle of the road vibes. Het trio uit het oosten des lands (IJzerlo, Anholt en Enschede) is gevormd rond de zingende drummer Thijs Rensink. Thijs is een gedreven drumleraar en tevens drummer van Miss Montreal. In 2022 kwam het eerste album uit van deze rockers die elkaar kennen van het conservatorium te Enschede. Hun debuutplaat heet ‘Lift off’ en is een solide rockplaat die middels een succesvolle crowdfunding tot stand kwam. Het duurde maar even of de venten mochten het voorprogramma verzorgen van Miss Montreal, kijk, dat is even lekker binnenkomen. Veel spelen, volle zalen, precies wat ze graag willen, want ze doen het vooral voor hun plezier. En gelijk hebben ze! Jongens van de gestampte pot met oerdegelijke rocksongs die ze samen schrijven, het is eigenlijk gewoon classic rock; en dat hoor je niet zo vaak meer, tenminste, niet bij jonge lui. De band houdt het bij drums, gitaar, bas en zang, een overzichtelijk trio met strakke, harmonische nummers. Deze old school AOR gaat het ongetwijfeld goed doen in de Roadhouse.

https://www.youtube.com/watch?v=Y0ALJyjQA0M

De Amsterdammers van Indian Askin halen inspiratie uit de jaren 60/70/90 en maakt naar eigen zeggen ‘nu-punk’, rock en grunge met sixties invloeden en een psychedelisch randje. Debuutplaat ‘Sea of Ethanol’ kwam binnen als een stormram en in 2019 kwam daar het langverwachte ‘Another Round’ nog achteraan donderen, en die was ook berepuik. Goeie band. Met die nieuwe plaat op zak gingen de deuren naar de R&Roll hemel nog verder open en dat bracht ze naar steeds vettere shows, Best Kept Secret, Pinkpop en natuurlijk onze Zwarte Cross. Woest veel optredens, DWDD, een Edison op de vensterbank, 3FM Serious Talent/Awards, een deal met Warner Music, je kent het wel… Bijna een standaard lijstje voor succesvolle NL bands. Totdat in oktober 2020 drie van de vier leden vertrokken, op de spil en oprichter van de band na; Chilo Ayala. Dat was ff slikken. Grilligheid, moeizame samenwerking…tja, zo gaat dat soms met bands. Maar! Chilo komt terug en blaast de band nieuw leven in met de komst van ‘Lonely Citizen’ (2023) waarin Ayala compleet los gaat. En hard rockende plaat bomvol creativiteit, soul, funk en vooral Indian Askin. Dat tweede leven van de band kon nog wel eens veelbelovender zijn dan het eerste prille leven. Rise like a phoenix from the flames, leve Indian Askin! ‘Flip a Coín’ al gehoord?

https://www.youtube.com/watch?v=35xZivAdoOQ

Huh? Bij het zien van ‘Old Gods, Saints and Sinners’ kregen we toch even een John Coffey rip-off gevoel, flashbacks uit de tijd dat hun single Romance uitkwam (ook alweer 12 jaar geleden). Maar goed, het is ze vergeven; David Achter de Molen blèrt soms zelfs een moppie mee met deze Belgen, dat zit vast snor. Deze rockers komen uit Gent en hebben een verleden in metal en screamo enzo, maar Jezus; die afgebakende subcultuurtjes zijn vaak saai; we horen liever dit! Wat een berig goeie band is dit. Hardrock ‘n roll met een fikse snuf punk, hardcore en metal. De zanger schreeuwt, zingt en grunt zich loeihard een weg door de beukende muziek die dynamisch, speels, hard en dwars is. In 2018 kwam EP ‘Let’s Start A Fire’ uit en na deze vette binnenkomer kwam in 2023 het album ‘All in, All Sin’. Check die platen en cross ‘m erin! Intens wel…

https://www.youtube.com/watch?v=00T9ANOXbEI

En hopsa, meteen dreunt Sha-La-La-La-Lee van de Small Faces in de koppen van de echte liefhebbers. Hè toch. Maar hey, The Sha-La-Lee's is geen nummer maar een moddervette band! Een Belgisch/Nederlandse band welteverstaan, een multilaterale protopunk/garage rock ‘n roll band, of zoiets. Let op, de bandleden zaten eerder in diverse lekkere bands zoals El Guapo Stuntteam, The Sore Losers, The Spades, De Kik en Powervice. Dat belooft dus wat. Zelf zeggen ze over zichzelf: “We zijn al ver voorbij onze tienerjaren, bijna doof, hebben last van rugpijn en terugtrekkende haarlijnen en we zijn nog steeds te dom om te stoppen...”. Maar dat zegt toch goddomme niks, als je maar knappen kunt! En dat kunnen ze. Monsterdrums, fuzzbass, spacebluesharp en een maniakale zanger. Denk The Cramps, Chuck Berry, MC5, The Sonics en Roky Erickson. Joa... dan zit je wel goed! Hun laatste plaat ‘Hex’ is net uit, zet die maar eens op 10, wedden dat je straks vooraan staat?

https://www.youtube.com/watch?v=-h_kKkXI5BY&ab_channel=Herb79

Stel je voor: The Clash en Beastie Boys in een botsautootje, terwijl Jamie T en Gorillaz toekijken en roepen “harder, harder!”. Dat is Rat Boy in een notendop. Van gekke beats tot gebrulde maatschappijkritiek, alles komt voorbij. Rat Boy brak in 2015 door met zijn EP “The Mixtape”, werd opgepikt door de BBC en stond plots met z’n grote bek op alle grote podia. Z’n debuutalbum “SCUM” (2017) is een puinhoop op de best mogelijke manier: rammelend, rauw en rete-eerlijk. Sindsdien toert hij als een losgeslagen straathond door Engeland en ver daarbuiten. Live is het geen optreden, maar een kleine opstand – precies zoals we het op de Zwarte Cross graag zien. Geen strakke show, wel pure energie. Gestoord? Ja. Geniaal? Ook.

Paracetamøl is een vierkoppige garage-punk band uit Arnhem. In 2018 ontstond deze formatie vanuit de liefde voor bands als Ex Cult; rauw en energiek. Live liet de band al op onder andere op het Valkhof Festival en zalen door het land horen dat ze hard en scherp spelen, in het verlengde van bands als Oh Sees en Metz.

Dat niet alles altijd maar leuk, lief, gemoedelijk, gezellig, lollig, knap, mooi, fijn en hopsasa is in België, bewijst Maria Iskariot. Een vies, vunzig en smerig beukend viertal uit het Vlaamse dorp Meesmachelenjupilerfrietkot. Een dorp dat lastig te bereiken is wegens de slechte staat van de Belgische autowegen en juist omdat nooit een buitenstaander het dorp heeft kunnen bereiken is het een broedplaats van aggressieve punkrockbands geworden. De muzikanten in het dorp moesten gewoon heel erg hard schreeuwen om in de rest van België gehoord te worden. Het is schreeuwen tegen de boze buitenwereld die het dorp nog niet heeft weten te vinden. De band doet deze zomer (per helikopter, duh) een aantal festivals aan om hun ruige hitjes ten gehore te brengen en gelukkig slaan ze de Zwarte Cross niet over. Kom genieten en headbangen en laat je verrassen vooral. Wat een schitterende band. Jammer dat ze zo ver weg wonen. Of misschien is dat ook juist wel goed.

https://www.youtube.com/watch?v=XZxQaytEc-Q&ab_channel=WillyRadio

Straight outta Los Eindjeles: een trio dat al decennialang als een bulldozer door het muzikale landschap dendert: Peter Pan Speedrock. Geen fratsen, geen gezeik, gewoon gas geven. Sneller dan je bier lauw wordt, harder dan je schoonmoeder kan schreeuwen, en vuiger dan de wc’s op zondagavond – dat is de Speedrock-belofte. Sinds 1997 blaast deze band elke versterker op z’n max en elke zaal uit z’n voegen. Met zanger-gitarist Bartmann voorop als de bezeten veldcommandant van de Brabantse herriebrigade, knalde PPSR jarenlang door Europa alsof het niks was – en dat met meer bier in hun bloed dan een doorsnee festivalganger op vrijdagmiddag. Peter Pan Speedrock is niet zomaar een band, het is een levensstijl. Op de Zwarte Cross zijn ze geen gasten, ze zijn familie. Familie die je nekt breekt, je trommelvliezen kust en dan een rondje voor je haalt. Dus: helm op, vuist in de lucht, en hou je lever vast – PPSR leeft, brult en jankt als nooit tevoren!

Stel je voor: drie gasten uit Japan, gewapend met meer rock dan goed voor je is, gekleed in niks anders dan hun zweet en attitude, en een drummer die altijd naakt is. Dat is Electric Eel Shock. Niet zomaar een band, maar een ronkende stoomwals van garagerock, metal en pure energie, recht uit de onderbuik van Tokio.

Vrienden. Dit is ook even iets bijzonders voor ons eigen Cafeetje Harder. Als we al drie dagen gebeuk en oorverdovende herrie achter de rug hebben, komen deze vijf boys even wat, komt ‘ie: “nuance” brengen op de zondag. PARDON? Ja, nuance. Eventjes de teugels een beetje losser, eventjes wat minder hysterisch geschreeuw en wat meer goed gestemde gitaren, gewoon even de boel de boel en lekker tijd om met de heupjes te wiegen en relaxt te dansen zonder dat er een zweterige hardcore punker vanaf het podium op je nek springt. Vergis je niet, dit is nog steeds een harde band, maar minder hard dan de betonmortelsound die we gewend zijn in Café Harder. Deze gasten kunnen spelen en ze mixen een soort van soul met puntige gitaardancepunk. Soort van Arctic Monkeys, maar dan heel anders. Kom lekker wakker worden en testen of je oren het nog doen na drie dagen Cross en kom vooral lekker genieten van de Orangu Thangs. Lekker de heupjes los en ach, zo’n eerste biertje kan eigenlijk ook geen kwaad.

Onder de rook van Zwolle ontstond in 2024 de band BARBEE, een vierkoppige draak dat met een mix van rauwe grunge, punk en boogie de Rock ‘n Roll scene opschudt. Denk aan de energie van Nirvana, de ongetemde geest van Amyl & the Sniffers en de duistere flair van Starcrawler.

?si=1b4NtnU6Tp6geOxWlH6Mug

Old school punk voor nu en voor altijd! Grade 2 uit Isle Of Wight weet daar wel raad mee. Begonnen op 14-jarige leeftijd met het coveren van de punk pioniers van zo’n 50 (!) jaar terug bezorgde ze aderen vol punk, drive en vakmanschap. Ook al klinkt vakmanschap oubollig (tenzij het om bier gaat…), we bedoelen vooral dat ze kunnen spelen als de kogel. Ze brachten 4 albums uit en de laatste (uitgebracht op Tim Armstrongs legendarische Hellcat Records) is een beukende tour de force van 15 nummers die verslag doet van de compromisloze ethos van punk, met het gereer van hedendaags onrecht, persoonlijke identiteit en frustraties van jongeren uit de Generatie Z, authentiek verteld door drie jonge venten de je live kats aan flarden spelen. Jawel, hun live reputatie is er eentje die je regelrecht naar de Roadhouse moet zuigen. Daar waar stuiven euh... stoeven en vooral grooven een tweede natuur is. Mis deze moddervette band niet!

https://play.spotify.com/artist/61NdtTZaI4ZaMVNySovN0b

Jawel! Dit is er één! Zo’n band waarvan je gaat vloeken van opwinding. Deze band wordt, maar is al heel groot! Dit trio komt uit Edinburgh, Schotland, en ze heten High Fade. Dat mag nu al in kapitalen geschreven worden, want wat een teringgoeie band. In een interview antwoorden ze op de vraag ‘Welke 5 woorden beschrijven het beste de muziek die jullie maken?’ Waarop Harry (gitaar), Oli (drums) en Calvin (drums) antwoorden; ‘Fast, fresh, funky, fat, boogie’. Nou, dat zijn misschien de enige woorden die in hun bio moeten staan! Ze maken muziek met het gemak alsof ze aan het poepen zijn, bad-ass en onnavolgbaar. Knoepens groovende funk-rock ‘n roll, disco, hardrock ook. Elke dansvloer gaat eraan! Tot aan hun eerste release werd hun muziek meer dan 30 miljoen keer bekeken en gestreamd terwijl grootheden als Jack Black, Cypress Hill, Glenn Hughes (Deep Purple) en Brad Wilk van Rage Against The Machine al in de coulissen stonden te applaudiseren. Ergens rond 2018 hebben ze de band laten groeien op de straten van Schotland, gewoon keihard en elektrisch beuken op de keien. Check die filmpjes maar eens op YouTube. Inmiddels zijn ze zo’n 1500 optredens verder en staan ze met hun knetterende funk-rock 'n roll bij ons op de Zwarte Cross. Hoogtepunt? Kan niet anders.

https://www.youtube.com/watch?v=7QK1WD65sQk