Into The Great Wide Open 2023 blokkenschema dag 2 - vrijdag 1 september 2023

Wat als uiteenlopende standpunten niet tot ruzie leiden maar tot een goed gesprek? We nodigden verschillende duo’s uit om met elkaar van gedachten te wisselen over actuele onderwerpen die hen aan het hart gaan. Kunstenaar Renzo Martens en rapper Glenn Abrokwa spreken op vrijdag over het koloniale verleden en de sporen daarvan in het heden, zaterdag gaat geowetenschapper Joost Vervoort in gesprek met filosoof Ralf Bodelier en zondagochtend duiken journalisten Rob van Scheers en Tara Lewis in het leven van Johnny Cash, met de vraag: who am I to judge? 

Laat de groove je meevoeren via Utrecht naar West-Afrika

Genreoverschrijdende jazz met een dikke toef pop

Een mix van zowat alle dansbare genres

Jonge taalpurist spreekt, rapt en zingt er op los

Charlotte Adigéry & Bolis Pupul zijn in veel dingen goed. Zo ook in het benamen van hun liedjes. ‘Ceci n’est pas un cliché’? ‘Making Sense Stop’? ‘HAHA’? Allemaal van toepassing op het eveneens toepasselijk betitelde debuutalbum Topical Dancer, dat vorig jaar verscheen op Soulwax-label DEEWEE. Op die zinderende plaat trekken Adigéry en Pupul zware onderwerpen als racisme, postkolonialisme en politieke correctheid op lichtvoetige wijze de dansvloer op. In hun speelse producties is de lach nooit ver weg, of die nu van cynisme, van een boer met kiespijn of van totale hysterie is. Het duo moest vorig jaar hun show op Vlieland nog laten schieten, dit jaar komen ze terug voor de herkansing.

The Governed Subject (Marijn Ottenhof, Nederland, 2022, 12’)

Lee Fields: Faithful Man neemt ons mee door Lee's herinneringen aan het moment waarop soulmuziek begon, tot zijn zwaarbevochten huidige succes. Zoals Lee je zal vertellen, draait het allemaal om timing. Plotseling heeft zijn klassieke geluid een nieuw publiek gevonden in de millenniumgeneratie die er geen genoeg van kan krijgen. In het laatste decennium is er een golf van klassieke artiesten, waaronder Lee's dierbare vrienden, Charles Bradley en Sharon Jones overleden. Daarmee is Lee Fields de grootste nog levende soulzanger – en de verantwoordelijkheid om de muziek over te dragen op de volgende generatie rust op zijn schouders.

Polyester is een Amerikaanse culthit uit 1981, geregisseerd, geproduceerd en geschreven door John Waters. Een film over de ondergang van een urban housewife, gespeeld door dragqueen Divine. Polyester werd opgenomen in Waters' geboortestad Baltimore, Maryland en bevat een gimmick genaamd Odorama, waarbij kijkers kunnen ruiken wat ze op het scherm zien. Een stilistisch eerbetoon aan het werk van William Castle, wiens films doorgaans opvallende gimmicks bevatten.

Zonnige melancholie in majeur

Humor en melancholie zijn het perfecte showbizz-koppel in de wereld van CMAT, ofwel Ciara Mary-Alice Thompson. Onder de schone schijn van fraaie country pop zingt de Ierse songwriter met ontwapenende eerlijkheid over de meest rommelige doch herkenbare hoofdstukken des levens: de coming-of-age avonturen, liefdesleed, de eenzaamheid en het leren houden van jezelf. Het juichend ontvangen debuut If My Wife New I’d Be Dead bracht CMAT op zowat ieder verlanglijstje van ‘meest veelbelovende artiesten van 2022’. De liedjes buitelen op het randje van kitsch maar worden tegelijk zo openhartig gezongen dat de knipoog uitblijft. CMAT komt weliswaar grappig uit de verf, maar haar werk is allesbehalve een grap: een dubbelzijdig zwaard dat de problemen in het leven haarscherp doormidden kerft.

Nachtmarketeer en radio-dj vinden elkaar achter de draaitafels

Een nog ruwe diamant in het indiefolk-genre

Verwacht geen bladmuziek en een dirigent. Verwacht ook geen harmonie in kleding – die vinden ze bij Pynarello wel in de muziek. Door contact met elkaar te zoeken, bijvoorbeeld. Maak je klaar voor klassieke muziek, maar dan wel met een scherp randje. Of juist een rafelrandje. Hoe dan ook, Pynarello wil klassieke muziek avontuurlijker maken. Minder stijf. Jeffrey Bruinsma, al sinds de oprichting bij Pynarello, schreef daarom Milk It Punk Suite – een muziekstuk waarin Beethoven en Nirvana elkaar ontmoeten. In overdrachtelijke zin dan. Geen glas rode wijn in de pauze van het Concertgebouw, maar wel lekker met je blote voeten en zonnebril op je hoofd mediteren en luisteren, naar Sort Sol bijvoorbeeld, het stuk van Geerten Feller waarin een zwerm vogels elkaar volgt en de weg wijst.